Onlangs was ik betrokken bij het opstellen van een Handhavingsuitvoeringsprogramma 2016 definitief bij een grote gemeente bij mij in de buurt. Dan is het de uitdaging om het doel van toezicht steeds weer inzichtelijk te maken. “Waartoe zijn wij op aard?” De gemeente heeft daar de afgelopen jaren al op ingezet door veel voorkomende overtredingen in beeld te brengen. Het liefst met foto’s. Het werken met een iPad maakt dat reuze makkelijk, hoewel het nog steeds wel een beetje beter kan.
Sinds het balkonincident in Maastricht en de ingestorte galerijvloer in Leeuwarden, is het niet meer zo moeilijk om de wethouder de zin van toezicht op de bouw van balkons uit te leggen.
Maar voor elke thema van toezicht heb je die heilige plicht. Waarom controleren wij? Wat gebeurt er als we niet meer controleren? Foto’s van (brand)gevaarlijke situaties zijn een eenvoudig middel. Het dwingt je als toezichthouder om steeds weer na te denken waarvoor je op aard bent. Het is ook motiverend omdat het duidelijk wordt voor jezelf waarom je dit vak uitoefent. Toezicht is belangrijk. Dat jij, jouw bestuurder en de burger het maar weet. Want anders gebeuren er incidenten. En dan weten ze ons sowieso wel te vinden.
Nog geen reacties.