Onlangs sprak ik met Dick Ruimschotel ter voorbereiding op onze volgende bijeenkomst van het Vakberaad, getiteld Masterclass Goed Toezicht. Om de deelnemers gelijk te prikkelen willen we beginnen door iedereen te vragen de huidige inspanning van hun omgevingsdienst voor toezicht en handhaving te scoren op Analyse, Strategie, Uitvoering en Evaluatie. Het is de eenvoudige versie van de Big Eight. Simple is always the best (Mythbusters).
Hoe goed is jouw analyse van de risico’s en het naleefgedrag van de bedrijven in de regio? Heb je een gestructureerd inzicht in de niet-naleving en, nog interessanter, ken jij de oorzaken van niet-naleving? Laten we eerlijk zijn, het antwoord is vaak nog ‘nee’. Dan kun je ook geen goede strategie opstellen waarbij alle instrumenten van goed toezicht een verdiende plek krijgen, inclusief extra aandacht voor de meest risicovolle thema’s waarbij de naleving slecht is en communicatie met de branche.
Vrijwel al onze aandacht gaat naar de uitvoering. Al is het maar omdat opdrachtgevers niet verder komen dan lijsten met te controleren bedrijven op basis van klassieke BUGM frequenties. Doe je geen uitgebreide analyse, heb je geen doordachte strategie, dan kan de uitvoering niet efficiënt en effectief zijn. De evaluatie leidt dan ook tot niet meer dan aantal controles, hercontroles en dwangsommen.
Dit is allemaal niet nieuw. Maar met de komst van omgevingsdiensten is nu wel aan ons om die kwaliteitsslag wel te maken. Er zijn gelukkig best al veel goede voorbeelden. Dus we zijn op de goede weg. Maar we moeten wel doorknallen. Een prachtige uitdaging.
Nog geen reacties.