OPVALLEND LEESBAAR
Ik heb het rapport van de onderzoekscommissie over de vuurwerkramp er nog eens op nageslagen. Het is opvallend leesbaar geschreven. Het is ook spannend. En het zou zelfs vermakelijk zijn, als het niet om zoveel doden (23) en gewonden (950) ging. De Commissie Oosting legt terecht een verantwoordelijkheid bij de ondernemers, die de bedrijfsvoering in de vuurwerkfabriek niet op orde hadden. Maar dat is achteraf gezien natuurlijk maar een heel klein deel van de waarheid. Als overheid – en in het bijzonder als toezichthouders – hebben we dit laten gebeuren.
GEEN EXCUUS
Een antwoord op de onderzoeksconclusies van de Commissie Oosting is niet eenvoudig. “We kunnen nu eenmaal niet bij elk bedrijf een toezichthouder neerzetten”, zeggen we dan. Want toezichthouders hebben nu eenmaal beperkte middelen en hun taken zijn omvangrijk en complex. Maar dit alles is natuurlijk geen excuus om met een slap verhaal over geringe toezichtcapaciteit of over de eigen verantwoordelijkheid van ondertoezichtgestelden aan te komen.
DE GOEDE VERHALEN
Toegegeven, na een incident is het heel erg lastig voor toezichthouders om passend te reageren. ‘Communiceren tegen de argwaan’, zo luidde de kop van een artikel dat me is bijgebleven. Maar je moet je verhaal natuurlijk gewoon klaar hebben liggen. De risicoanalyse is allang uitgevoerd en wordt – als het goed is – elke dag beter.
Nog geen reacties.